Πριν πολλά, πολλά χρόνια, στην όμορφη πόλη της Τρίκκης, που απλωνόταν στις πλαγιές των βουνών και δίπλα σε καθαρά ποταμάκια, γεννήθηκε ένα παιδί που έμελλε να γιατρέψει καρδιές και σώματα: ο Ασκληπιός.

Η μητέρα του, η όμορφη Κορωνίς, τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή. Λένε πως ο πατέρας του ήταν ο ίδιος ο Απόλλωνας, ο θεός του φωτός και της μουσικής. Από μικρός, ο Ασκληπιός παρατηρούσε τα ζώα και τα φυτά γύρω του. Έβλεπε πώς οι γάτες γλείφουν τις πληγές τους για να κλείσουν, πώς τα πουλιά βρίσκουν ειδικά φύλλα για να γιάνουν τα μικρά τους.

Μια μέρα, καθώς περπατούσε στο δάσος, συνάντησε έναν σοφό Κένταυρο, τον Χείρωνα. Ο Χείρωνας του είπε:
— Ασκληπιέ, έχεις μάτια που βλέπουν πέρα από τα συνηθισμένα. Θες να μάθεις την τέχνη της θεραπείας;

Κι έτσι άρχισε το μεγάλο ταξίδι της γνώσης. Ο Ασκληπιός έμαθε να φτιάχνει αλοιφές από βότανα, να ακούει την καρδιά ενός ανθρώπου όπως ακούμε το νερό που τρέχει, και να φροντίζει τους άρρωστους με αγάπη.

Όταν μεγάλωσε, επέστρεψε στην Τρίκκη και έφτιαξε ένα ιερό θεραπευτήριο. Εκεί, άνθρωποι από μακρινές χώρες έρχονταν για να γίνουν καλά. Ο Ασκληπιός δεν θεράπευε μόνο το σώμα τους· τους έδινε και ελπίδα, γιατί πίστευε πως η ψυχή είναι το μισό της υγείας.

Λένε πως, για να δυναμώνει τους ασθενείς, τους κερνούσε πάντα ένα ποτήρι φρέσκο, καθαρό γάλα από τις αγελάδες της Τρίκκης. Το γάλα αυτό, γεμάτο θρεπτικά στοιχεία, τους χάριζε δύναμη και χαμόγελο. Έτσι, το γάλα της Τρίκκης έγινε συνώνυμο της φροντίδας και της υγείας, όπως ακριβώς και ο ίδιος ο Ασκληπιός.

Κι έτσι, η Τρίκκη έγινε ξακουστή όχι μόνο για τον σπουδαίο γιατρό της, αλλά και για το δώρο της φύσης, το γάλα, που τρέφει σώμα και ψυχή.

Τέλος.